άδραξε τη μέρα!!!
..απο τις 20 και 36 χτες έως και τις 10 και 42 σήμερα, μια φωνή μέσα μου με είχε ζαλίσει λεγοντάς μου..... άντε τεμπέλα σήκω, άδραξε τη μέρα.... άδραξε τη μέρα..... άδραξε τη μέρα...
Με έσκασε ......
Έτσι είσαι ? της λέω... Τώρα θα δεις!!
Σηκώνομαι,ούτε τις παντόφλες δεν έβγαλα, και βγαίνω στο δρόμο.... Ψάχνω απο δώ,ψάχνω απο κεί,τρέχω,ξανατρέχω ,πέφτω,ξανασηκώνομαι, λαχανιάζω ... ...κι εκεί ,στη στάση απέναντι , τη βλέπω τη μέρα (για την Παρασκευή που φάνηκε..) Επιτέλους, σκέφτηκα... Την πλησιάζω σιγά,σιγά μπας και μου φύγει..... καιεεεεεεεεεεεεε
τώρα, θα σε αδράξω της φωνάζω και τη βουτάω απο τα μαλλιά .....
Αμ,δε σε αφήνω με τίποτα..... άντε πες τα μου πια όλα,δείξτα μου όλα... πες μου που είναι??? Της άφηνα τα μαλλιά,την έπιανα απο το γιακά και ξανά απο τα μαλλιά και ξανά απο το γιακά..... μίλα μου παλιοπαρασκευή , μίλα μου....
Άσε με , άσε με μου φώναζε κι αυτή.... μη με τραβάς.... δεν είμαι η Παρασκευή σου λέω.... άσε με .. η Κυριακή είμαι..... η δασκάλα της Τετάρτης....
Έμεινα με τα χέρια τεντωμένα και κοκκαλωμένα..... Ποιά? Η Κυριακή.. της Τετάρτης??
Πάλι λάθος έκανα,ρε γαμώτο.....
Και πάνω που τόλμησα να βγω και να το παίξω λίγο μάγκας κι εγώ.......
Λάθος...
Τι τα θέλω τα τολμηρά , αφού δε μου πάνε...
απαπαπα.....
σα να κάνει και κρύο ,εδώ έξω , μου φαίνεται...
πάω μέσα!!
έχω και δουλειά....
μωρέ άμα ξανακούσω εγώ τις χαζοφωνές..... ελάτε να με φτύσετε.....
..πολύ μου αρέσει αυτή η διασκευή του modern times..
ακούγεται έτσι??