Χριστουγεννιάτικη ιστορία....

χτύπα ρε ριμαδοκούδουνο...
άντε ντε...
με περιμένει και το πρόσωπο....
δηλαδή δε με περιμένει ακριβώς...
εγωωωωω την...
ε, να της ευχηθώ θέλω...

χτύπα ρε...
6,5,4,3,2,1...
δε θέλω ν΄αργήσω...
5,4,3,2...
λες να χάλασε??

μας ζάλισε κι ο δάσκαλος με την Ειρήνη στα σπίτια μας...
εγώ θέλω τη Μαρίτσα...
της έχω γράψει και ποίημα... και θέλω να της το διαβάσω...
στην αρχή της είχα γράψει αυτό :
Μαρίτσα μου τα μάτια σου
γλύκαναν την καρδιά μου
σαν τα μελομακάρονα
που μού ΄φτιαξε η μαμά μου!

Αλλά μετά το άλλαξα γιατί μπορεί να με περνούσε και για κανα μαμάκια και δεν το ήθελα αυτό και το έκανα έτσι :
Σαν το αστέρι της Βηθλεέμ
Μαρίτσα μου εσύ λάμπεις
με έχεις κάνει κουραμπιέ
μου το ΄πε και ο Μπάμπης!

καααλά!! θα πάθει την πλάκα της μαζί μου...λέμε..
και μετά λέω να της σκάσω ένα σβουριχτό φιλί και να της ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα!
εεεε κι άμα της πιάσω και λίγο κανα βυζάκι ακόμα καλύτερα....
3 μελομακάρονα στοίχημα έχω βάλει με τον Βασίλη πως δε θα με χαστουκίσει αν τη χουφτώσω...γιατί κατά βάθος ξέρω πως με θέλει...
αλλά άμα με χαστουκίσει...θα πρέπει να του δώσω τα μισά από τα κάλαντα...

χτύπα ρε ριμάδι..

κοίτα να δεις που δε θα προλάβω και θα μου το φάει το κορίτσι ο Χρήστος που με περνάει και στο τρέξιμο και μου τρώει και το κουλούρι... και που πέρσι τα Χριστούγεννα ,στα σκέτς που παίξαμε έκανε τον Ιωσήφ ενώ εγώ... μεγάλη ξεφτίλα.... έκανα τον Καλικάντζαρο!
Και φυσικά τον είχαν ερωτευτεί όλα τα κορίτσια ενώ εμένα με είχαν όλες στο φτύσιμο...

..αλλά κι αν πάλι δεν τα καταφέρω με τη Μαρίτσα??
κάτσε μωρέ να θυμηθώ πως το έλεγα εκείνο το άλλο που είχα γράψει για το Λενιώ...
μμμμμ
α,ναι το θυμήθηκα!
Λενιώ μου, σαν το αμύγδαλο
που πήγε να με πνίξει
έτσι και η αγάπη σου
θα ΄θελα να με σφίξει!!
(εννοείται πως για το φιλάκι και το χούφτωμα ισχύουν τα ίδια...)

Αχ! πόσο μου αρέσει να ερωτεύομαι τα Χριστούγεννα!!!

Ντριιιιιινννννννν!!

επιτέλους , χτύπησε!!!!
αγάπες μου περιμένετέ με !!!
ο έρωτάς σας έρχεται να σας ευχηθεί!!!!
Πίσω Χρήστοοοοοο.....





ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

;0))