κοίτα να δεις....

Sunday, September 24, 2006

..και ξανά και ξανά...

Έχετε δει τη σκηνή όπου η μπαλαρίνα,όλο χάρη, πηδάει στην αγκαλιά
του χορευτή κι αυτός δεν την πιάνει??
Ε, εγώ ήμουν αυτή...
Ούτε στις πρόβες με έπιασε ούτε στην επίσημη παράσταση ούτε και ποτέ....
Κι εγώ εκεί.... όλο να νομίζω πως την επόμενη φορά θα με πιάσει...

Κι όταν τότε που οι κακοί με κυνηγούσαν,πάνω απο τα βαγόνια του τρένου
που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα κι ο αέρας με έσπρωχνε με μανία προς
τα πίσω κι εγώ αντιστεκόμουν και στο τέλος γκρεμοτσακίστηκα.......
ξανασηκώθηκα και την ξαναπήγαμε τη σκηνή.... και ξανά..... και ξανά!

Και για να μην σας κουράζω.. τότε που έκανα το Ζορρό και πηδούσα απο το
φλεγόμενο μπαλκόνι του Ντε Λα Βέγκα, στο άλογό μου, που με περίμενε απο κάτω..
αυτό την τελευταία στιγμή, όλο έφευγε..... κι εγώ ξαναπηδούσα κι αυτό ξαναέφευγε...
Δεν έμεινε ούτε μία φορά... Κι εγώ εκεί.... όλο να νομίζω κι όλο να ελπίζω....

Άρα....
μπορεί σήμερα να πληκτρολογώ με τη μύτη (είναι η μόνη που δε μου έχει
σπάσει..) αλλά ξέρω πως μόλις βγω απο το γύψο, πάλι τα ίδια θα κάνω....
α, μισό λεπτό .... χτυπάει το τηλέφωνο.... Ναί,λέγεται.... Ναί ,είμαι ακόμα στο γύψο...
Αλήθεια λέτε??? Μα και βέβαια μπορώ..... Αύριο,στις 10 λοιπόν.....Εγώ σας ευχαριστώ...

Τι σας έλεγα? .... Το National Geographic ψάχνει για κάποιον με τα προσόντα μου... να κάνει την κολώνα σ΄ένα αρχαίο ναό που γκρεμίζεται.... Γίνεται να μην πάω???

Monday, September 18, 2006

Μόνα Λύσσα...

Σας το ορκίζομαι,
στο Λούβρο , η Τζοκόντα μύριζε μούχλα...

Τόσα χρόνια κρεμασμένη,στο ίδιο σημείο, τι να σου κάνει??
Την ξεκρέμασα λοιπόν και την έβγαλα,για λίγο, στο μπαλκόνι...
Για να μη νομίζουν βέβαια πως κάποιος την έκλεψε, άφησα μπροστά από τη θέση του κάδρου, τη σκούπα μου,τον κουβά μου,ένα σφουγγαρόπανο και φυσικά κρέμασα στο καρφί.. ένα σημείωμα πού έλεγε:
H Tζοκόντα είναι στο μπαλκόνι , επιστρέφει σε 10 λεπτά!!

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τί έγινε...??
Το τι συναγερμοί άρχισαν να χτυπάνε..
Το τι φύλακες πλάκωσαν δίπλα στον κουβά μου...
Το τι στρίγκλιζαν οι φιλότεχνοι κι έπεφταν κάτω και τραβούσαν τα μαλλιά τους...
δε λέγεται..

Εγώ ,που τίποτα απ΄όλα αυτά δεν είχα καταλάβει,μια και στο μπαλκόνι χάζευα τη θέα... ,
την ώρα που επέστρεφα τη Τζοκόντα στη θέση της , χαρούμενη γιατι είχε πια ξεβρωμίσει, είδα το Χριστό φαντάρο ...... Φωνές,δαγκωνιές,κάτι κλωτσιές στη ζούλα....

Ένα σας λέω.. όταν οι φιλότεχνοι είναι θυμωμένοι είναι πολύ κωλόπαιδα ...


Συμπέρασμα :
Mπορεί η Τέχνη να εμπνέεται απο τη ζωή των ταπεινών,
αλλά Οι γύρω απο την Τέχνη ..τους ταπεινούς.. ούτε να τους βλέπουν!!

Friday, September 15, 2006

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΑΣ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗΣ

Αγαπητο περιοδικό pc screen,

Πέρσι έκανα αναβάθμιση από το Arraboniastikos 5.0 στο Syzygos 1.0 και παρατήρησα πως το καινούριο πρόγραμμα άρχισε να κάνει αναπάντεχες αλλαγές στα λογιστικά φύλλα, περιορισμένη πρόσβαση στις εφαρμογές λουλουδιών και χρυσαφικών που παλιότερα στην έκδοση Arraboniastikos 5.0 δούλευαν απρόσκοπα.
Eπίσης το Syzygos1.0 απεγκατέστησε πολλά άλλα πολύτιμα προγράμματα όπως το Romantikos peripatos v.9.9 και εγκατέστησε άλλα , ανεπιθύμητα όπως τα Champion League 5.0 και Kyriaki sta Gipeda 8.0.

Το Dialogos 1.3 δεν τρέχει πια ενώ το Kathariotita 2.6 προκαλεί κολλήματα και κατάρρευση του συστήματος.
Προσπάθησα να τρέξω το Mourmoura 5.3.1. ..... αλλά εις μάτην.

Μια απελπισμένη γυναίκα


AΠΑΝΤΗΣΗ

Αγαπητή απελπισμένη γυναίκα,

Έχε υπόψη σου πως το Arraboniastikos 5.0 είναι ψυχαγωγικό πακέτο ενώ το Syzygos 1.0 εiναι λειτουργικό σύστημα. Προσπάθησε να δώσεις την εντολή C:\Nomiza pws me agapouses και εγκατέστησε το Dakrya 7.0 .
Λογικά το Syzygos 1.0 θα εκκινήσει αυτόματα τις εφαρμογές Enoxi 3.0 k ai Louloudia 7.0 .

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!Υπερβολική χρήση του παραπάνω προγράμματος μπορεί να προκαλέσει την κλήση των Katsoufiki Mougamara 2.5 και Byra 6.1 (το Byra 6.1 ίσως προκαλέσει την αναπαραγωγή αρχείων τύπου'' Dynato Roxalito''). Σε καμια περίπτωση δεν πρέπει να γίνει εγκατάσταση του Pethera 1.0 και μην σκεφτείτε,καν,να τρέξετε τα βοηθητικά αρχεία Erastis και Gomenos( δεν είναι συμβατά με το Syzygos 1.0 και μπορεί να προκαλέσουν κατάρρευση του συστήματος).

Συνοψίζοντας,τοSyzygos 1.0 είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα,αν και με περιορισμένη μνήμη,που χρειάζεται κάποιο διάστημα για να εμπεδώσει μερικές καινούριες εφαρμογές. Σκεφτείτε σοβαρά την απόκτηση συνοδευτικών προγραμμάτων που θα βελτιώσουν την απόδοσή του σημαντικά.
Συστήνουμε το Zesto Fai 3.0 , τα Kayta Esorouxa 5.3 και τοTromeriKormara10.1.


Με εκτίμηση PC SCREEN .



(μου το έστειλε μια καλή μου φίλη, η Έφη
και την ιδέα να το κάνω post μου την έδωσε
η Artanis.
Καλό δεν είναι? Όχι? Πως όχι
δηλαδή?
Α,δεν τρώγεστε βρε παιδιά!
Καλά,καλά πάω να βρω τίποτις ..άλλο...)

Tuesday, September 12, 2006

...χικ!!

Ε λοιπόν γύρισε μόνος του...
λίγο μεθυσμένος ήταν όμως και ανησύχησα..
δεν τον ρώτησα τίποτα,δεν του θύμωσα και είμαι
και πάλι μια χαρά!!

Θυμήθηκα κι ένα ανέκδοτο...

Γίνεται λοιπόν μια συζήτηση για δίαιτες.... και λέει κάποιος..
εδώ και λίγο καιρό, κάνω τη δίαιτα του Ουϊσκυ...
Του ουϊσκυ?? αναρωτιούνται οι υπόλοιποι. Και καλά πως πήγε,έχασες τίποτα?
Ναί βέβαια...μεγάλη επιτυχία σας λέω... την προηγούμενη εβδομάδα έχασα 3 μέρες....

Καλό ε??
Όχι?

Ε πως όχι δηλαδή?? Καλά θα θυμηθώ κανένα καλύτερο και επανέρχομαι.... δημήτρια....

Thursday, September 07, 2006

..ψάξε Ντόλυ


Το βράδυ της μέρας εκείνης... ήταν ακόμα χειρότερο...
Το έβγαλα υπνοβατώντας (έτσι μου είπαν) ...
Σηκωνόμουν απο το κρεβάτι , πήγαινα στο συρτάρι με τις κάλτσες,έπαιρνα ένα ζευγάρι,το κρατούσα σφιχτά με τα δυό μου χέρια,το κοιτούσα με απελπισία και φώναζα Πήτερ Παν,Πήτερ Παν...
Το πρωί ξύπνησα με όλες μου τις κάλτσες αγκαλιά!
Αστειάκια , αστειάκια? λέω στον καλό μου που με κοιτούσε παράξενα. Θα μπορούσες να μου είχες φέρει πρωινό στο κρεβάτι ,όχι τις κάλτσες μου....και μάλιστα όλες!!
Με φασκέλωσε φυσικά και μετά μου εξήγησε!!

Παραξενεμένη λίγο,σηκώθηκα,έφτιαξα πρωινό στα παιδιά και απο ένα τοστ για να πάρουν στο σχολείο και τα έβαλα στις τσάντες τους μαζί με ένα ζευγάρι κάλτσες... (είχα μια έντονη επιθυμία για ζαβολιές..). Φίλησα τα παιδιά και τον καλό μου (έριξα και στην τσέπη του μια βρώμικη κάλτσα) και κοίταξα γύρω μου ψάχνοντας.... τι? δεν ξέρω!

Έβαλα στην τηλεόραση το DVD με το Καραγκιόζη γιατρό ,έφαγα αγγουροντομάτα για πρωινό,φόρεσα το small μπλουζάκι που φυλούσα κάτω κάτω στην ντουλάπα μου (μου κόπηκε η αναπνοή απο το σφίξιμο) , τη φούστα που κι αυτή δε μου κούμπωνε εδώ και καιρό... κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και φυσικά... διαπίστωσα πως αυτή που με κοιτούσε .. δεν ήμουν εγώ!!
Το έχω ξαναπάθει. Μετά απο το σεισμό του 99,μετά απο μιά κουραστική μέρα,μετά απο μεγάλη χαρά ή λύπη,μετά απο το ξύλο που έφαγα στην πορεία για την Παγκόσμια Ειρήνη και Αδελφοσύνη.

Έφυγε ο άλλος μου εαυτός.... με άφησε κι έφυγε... οι ζαβολιές που σας έλεγα...

Πού να πήγε πάλι ρε γαμώτο?? Τι θα κάνω τώρα? Έτσι μισή,δε μπορώ ,δε γίνεται..

Ψάχνω στο καλάθι με τα άπλυτα,τίποτα. Στην κατάψυξη,ανάμεσα στα κρεατικά, τίποτα.
Στο καρότσι της λαϊκής,στις κατσαρόλες,στα πιατικά,στα μαχαιροπήρουνα τίποτα.
Πρέπει να μου έπεσε στο χαλάκι του μπάνιου κι όταν το τίναξα να μου γκρεμοτσακίστηκε ο εαυτούλης μου στον ακάλυπτο..
Ή μήπως τον ρούφηξε η ηλεκτρική σκούπα? Μήπως μου τον έπνιξε η σφουγγαρίστρα??
Να κοιτάξω άραγε στα σκουπίδια? Ε όχι και στα σκουπίδια....
Α! να δω και στο κουτί που φυλάω το Lower, το Proficiency,το Basico,το Πτυχίο, τα ένσημα που μάζευα... Να σας βράσω κι εσάς ... Τίποτα κι εδώ??

Που να είναι πάλι?
Θυμάμαι πως μια φορά τον είχα βρει,στο πατάρι, μέσα σε μια βαλίτσα..μιά άλλη στη σκηνή ενός θεάτρου,να παίζει την Λυσιστράτη,μια άλλη να χορεύει στην Λίμνη των Κύκνων,μια άλλη να ξεναγεί τουρίστες στις Πυραμίδες και μια να κάνει τον πειρατή σ΄ ένα αραγμένο καϊκι ,στον Πειραιά....

Τώρα όμως? Σήμερα?

Saturday, September 02, 2006

ξανά εδώ!


Να ΄μαι πάλι!!

Κουρασμένη και ταλαιπωρημένη όπως όλες οι κακές νοικοκυρές...
Μην βλέπετε που χαμογελάω... η καρδούλα μου το ξέρει...

Σκουπίζω,σφουγγαρίζω,σφουγγαρίζω,σκουπίζω...
Ξεσκονίζω την τηλεόραση,σκονίζεται το τραπέζι,ξεσκονίζω το τραπέζι ,σκονίζεται η τηλεόραση....

Ανοίγω τα παράθυρα να αεριστεί το σπίτι,γίνεται ρεύμα ,κλείνει δυνατά η μπαλκονόπορτα,σπάει το τζάμι... μαζεύω τα γυαλιά , τα ρίχνω στη σκουπιδοσακούλα,τρυπάει η σκουπιδοσακούλα,αδειάζουν οι λεμονόκουπες , τα αποτσίγαρα ,λίγες λαδωμένες ντομάτες και αρακάς στο πάτωμα και φτου κι απ΄την αρχή....

Τα παιδιά πλακώνονται στις μπουνιές , τρέχω να τα χωρίσω, πατάω στο skateboard και όλο χάρη... προσγειώνομαι στα playmobil... τη στιγμή που χτυπάει το κουδούνι της πόρτας... Αφού πάνω στη βιασύνη μου, γλυστρήσω φυσικά μια δυό φορές,βρίσκω την ισορροπία μου και τρέχω για την πόρτα...

Είναι ο απο κάτω ... παραπονιέται για τη μουσική που ακούει δυνατά η μεγάλη μου η κόρη...
Απειλεί ότι θα μου φέρει την αστυνομία... Μπορεί να είμαι ομορφογυναίκα και με καλούς τρόπους αλλά μού ΄ρχεται να τον πιάσω απο το λαιμό ... Τεντώνω τα χέρια μου μπροστα , βάζω δύναμη στα δάχτυλά μου ,γέρνω το κεφάλι μου στο πλάι,σφίγγω τα δόντια και με το που κάνω το πρώτο βήμα να πνίξω το γείτονα.... η μυρωδιά του καμένου μου κόβει τη φόρα.... Κλείνω την πόρτα στα μούτρα του μαλάκα ... και ορμάω στην κουζίνα...
Το τηγάνι φλέγεται.... Ευτυχώς ο ένας μου γιός , που εδώ και μέρες ήθελε να δει πως δουλεύει ο πυροσβεστήρας , τον έχει ήδη απασφαλίσει και ρίχνει αφρό με την ψυχή του....

Η μουσική απο το δωμάτιο της κόρης μου ακούγεται ακόμα πιο δυνατά... παίζει το αγαπημένο της τραγούδι.... θα σπάσω κούπες για τα λόγια που πες....
Η κουζίνα μοιάζει με τις χιονισμένες Άλπεις....
Το τηλέφωνο ουρλιάζει .. ποιός ξέρει πόση ώρα..?? κι εγώ .... εγώ??? τριαλαρί τριαλαρό... άσπρα κοράκια , μαύρα κοράκια... τι προμηνύουν τα άσπρα κοράκια και τί τα μαύρα???

Κι αυτά μόνο μέχρι τις 1.30 το μεσημέρι!! Να συνεχίσω??