..τα χωνάκια....
Θέλω πολύ να σας μιλήσω για κάτι αλλά δυσκολεύομαι....
Η λέξη και μόνο μου φαίνεται βαριά και χοντροκομμένη..
Σκέφτομαι ξανασκέφτομαι,συνώνυμο δε βρίσκω.
Μωρέ μήπως να το πω χωνάκι?
Μπα,όχι. Είναι λίγο και μας πάει αλλού..
Το βρήκα!
Θα το πω περιφραστικά.
Θα σας το πω με μια παροιμία!!
"Σπίτι δίχως κέρατο , δάσος δίχως έλατο!"
Αυτό ήταν που με δυσκόλευε να πω... το κέρατο..
Δεν είχα καταλάβει γιατί ο καλός μου όποτε έμπαινα στο αυτοκίνητο άνοιγε την ηλιοροφή..
Θα ζεσταίνεται έλεγα..
Δεν είχα καταλάβει γιατί τα σώβρακα έγιναν μποξεράκια με καρδούλες και το old Spice έγινε Bulgari...
Είχα δει βέβαια κάτι σημάδια... στο ταβάνι του σπιτιού μου αλλά σκέφτηκα πως θα τα είχαν
κάνει τα παιδιά μου με τα σπαθιά τους...
Αμ,δε!
Εγώ τα είχα κάνει.... εγώ, με τα κέρατά μου...
Κι όταν πια στο κομμωτήριο , ο κομμωτής αντι για ψαλίδι πήρε πριόνι.. ε, τότε πια σιγουρεύτηκα!
Γύριζα σπίτι πολύ θυμωμένη και αποφασισμένη να στήσω μεγάλο καβγά και να τον κάνω
να ομολογήσει...
Θα το πατήσω κάτω το σκουλήκι....
Στο σπίτι όμως με περίμενε μια έκπληξη!
Μια ζεστή αγκαλιά,μια όμορφη ανθοδέσμη κι ένα δαχτυλίδι πολλών καρατίων. Όλα για τα γενέθλιά μου...
Μα πως τον αδίκησα έτσι?
Τι κουτή που είμαι!
Πως άφησα κάτι χαζοενδείξεις να με κάνουν να σκεφτώ τόσο πρόστυχα για τον καλό μου??
Φόρεσα το δαχτυλίδι και καμάρωνα και το έδειχνα κι ένιωθα ποοοοολύ τυχερή!!!
Μέγα Λάθος!!
Μετά απο λίγο το Bulgari έγινε Calvin Clein και οι καρδούλες στα μποξεράκια , σκηνές Κάμα Σούτρα...
Έσκυβα να πιάσω τη σακκούλα με τις ντομάτες και το παιδί στο ταμείο έσκυβε κι αυτό μην τον τρυπήσουν τα κέρατα!!
Η μπάλα που με κεφαλιά πήγα να χτυπήσω,έσκασε.. και μετά απο μακροβούτι στη θάλασσα,έμεινα με τα χωνάκια μου.. καρφωμένη στον πάτο...
Αχ,φίλοι μου την ξαναπάτησα.
Και αν με ευκολία πείτε πως το φταίξιμο για την άτυχη κατάληξη της σχέσης μας,πέφτει και
στους δυό μας ...... κολοκύθια.... το κέρατο το έφαγα μόνο εγώ...
Συμπέρασμα:
1ο. Όσο πιο πολλά τα καράτια,τόσο πιο μεγάλα τα κέρατα!!
2ο. Θα φερθώ σαν κυριά!
3ο. Πρώτα θα τον σκίσω και μετά θα φερθώ σαν κυρία!!
Η λέξη και μόνο μου φαίνεται βαριά και χοντροκομμένη..
Σκέφτομαι ξανασκέφτομαι,συνώνυμο δε βρίσκω.
Μωρέ μήπως να το πω χωνάκι?
Μπα,όχι. Είναι λίγο και μας πάει αλλού..
Το βρήκα!
Θα το πω περιφραστικά.
Θα σας το πω με μια παροιμία!!
"Σπίτι δίχως κέρατο , δάσος δίχως έλατο!"
Αυτό ήταν που με δυσκόλευε να πω... το κέρατο..
Δεν είχα καταλάβει γιατί ο καλός μου όποτε έμπαινα στο αυτοκίνητο άνοιγε την ηλιοροφή..
Θα ζεσταίνεται έλεγα..
Δεν είχα καταλάβει γιατί τα σώβρακα έγιναν μποξεράκια με καρδούλες και το old Spice έγινε Bulgari...
Είχα δει βέβαια κάτι σημάδια... στο ταβάνι του σπιτιού μου αλλά σκέφτηκα πως θα τα είχαν
κάνει τα παιδιά μου με τα σπαθιά τους...
Αμ,δε!
Εγώ τα είχα κάνει.... εγώ, με τα κέρατά μου...
Κι όταν πια στο κομμωτήριο , ο κομμωτής αντι για ψαλίδι πήρε πριόνι.. ε, τότε πια σιγουρεύτηκα!
Γύριζα σπίτι πολύ θυμωμένη και αποφασισμένη να στήσω μεγάλο καβγά και να τον κάνω
να ομολογήσει...
Θα το πατήσω κάτω το σκουλήκι....
Στο σπίτι όμως με περίμενε μια έκπληξη!
Μια ζεστή αγκαλιά,μια όμορφη ανθοδέσμη κι ένα δαχτυλίδι πολλών καρατίων. Όλα για τα γενέθλιά μου...
Μα πως τον αδίκησα έτσι?
Τι κουτή που είμαι!
Πως άφησα κάτι χαζοενδείξεις να με κάνουν να σκεφτώ τόσο πρόστυχα για τον καλό μου??
Φόρεσα το δαχτυλίδι και καμάρωνα και το έδειχνα κι ένιωθα ποοοοολύ τυχερή!!!
Μέγα Λάθος!!
Μετά απο λίγο το Bulgari έγινε Calvin Clein και οι καρδούλες στα μποξεράκια , σκηνές Κάμα Σούτρα...
Έσκυβα να πιάσω τη σακκούλα με τις ντομάτες και το παιδί στο ταμείο έσκυβε κι αυτό μην τον τρυπήσουν τα κέρατα!!
Η μπάλα που με κεφαλιά πήγα να χτυπήσω,έσκασε.. και μετά απο μακροβούτι στη θάλασσα,έμεινα με τα χωνάκια μου.. καρφωμένη στον πάτο...
Αχ,φίλοι μου την ξαναπάτησα.
Και αν με ευκολία πείτε πως το φταίξιμο για την άτυχη κατάληξη της σχέσης μας,πέφτει και
στους δυό μας ...... κολοκύθια.... το κέρατο το έφαγα μόνο εγώ...
Συμπέρασμα:
1ο. Όσο πιο πολλά τα καράτια,τόσο πιο μεγάλα τα κέρατα!!
2ο. Θα φερθώ σαν κυριά!
3ο. Πρώτα θα τον σκίσω και μετά θα φερθώ σαν κυρία!!
posted by maika @ 11:56 AM
36 Comments:
At 6/10/06 19:31,
dodo said…
Τι ωραία που γράφεις!
Το θύμα είναι εκείνος που αγαπά περισσότερο...δεν τού λείπει η ευφυία- τού περισσεύει η αγάπη.
At 6/10/06 19:42,
Jason said…
Όσο πιο πολλά τα καράτια, τόσο πιο πολλά τα κεράτια! Να είναι λίγο λογοπαίγνιο...
Απαπαπαπα παιδάκι μου!!! Να φερθείς πολιτισμένα... Αυτό περιμένουμε εμείς οι άντρες. Πολιτισμό. Για να μπορούμε κι εμείς να κερατώνουμε (πολιτισμένα)...
At 6/10/06 20:00,
Artanis said…
Έμπαινεεεεεε!!!!!!!!!
:-)))
At 6/10/06 20:17,
Giramondo said…
Κάτσε μισό λεπτό...γράφεις γενικά...ή έγινε πραγματικά...και έχεις χωνάκια;;
Για να ξέρουμε και τι θα λέμε...οι άνθρωποι!!
φιλιά πολλά
At 6/10/06 22:19,
Кроткая said…
πρώτον, ναι, ας αποσαφηνιστεί λίγο το πράγμα, όπως λέει κι η Γυριστρούλα από πάνω!
Δεύτερον, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ψηφίζω το ΤΡΙΑ!!!
At 6/10/06 23:12,
maika said…
dodos
Τι ωραία που τα λες!!
Βάλσαμο τέτοιες κουβέντες!!
Να είσαι καλά!!
jason
α,πουλάκι μου .. ώστε έτσι έ?
μα και βέβαια... πάνω απ΄όλα πολιτισμένα...
Και το τηγάνι που τον περιμένει,πολιτισμού προϊόν θα είναι.... ασημί,με διπλό πάτο ,αντικολλητικό ,με καπάκι για να μη λερώνει... Τί νόμιζες δηλαδή??
artanis
...έφυγαααααααααααααααααααααα!!!
:o)))
giramondo
... νομίζω... πως δεν έχω... αλλά ποτέ δεν ξέρεις....έτσι δεν είναι?
φιλιά
krotkaya
...αν πάντως κάποτε το ανακαλύψω.. τότε 3 και πάσης Ελλάδος, έτσι?
At 6/10/06 23:29,
αθεόφοβος said…
Διάβασα το πόστ στη γυναίκα μου που διαμαρτύρεται ότι δεν της πάω όυτε πράσινο φυλλαράκι,δεν συζητάμε βέβαια για ρολόι,και μετα από σκέψη μου είπε:καλά δεν θέλω τίποτα να μου φέρεις!
At 7/10/06 01:48,
Giramondo said…
Ωραία...τώρα που καταλάβαμε ότι μιλάμε υποθετικά...μπορώ να εκφραστώ...
Θα φερθείς σαν κυρία...δεν θα κάνεις καμία φασαρία...και επειδή τον σκέφτεσαι θα του αγοράσεις και ειδικό γυαλιστικό...για τα χωνάκια του!!!
πολλά φιλιά
At 7/10/06 10:44,
maika said…
αθεόφοβος
Αν συνεχίσεις έτσι και σε λίγο καιρό δεις κι εσύ τον κουρέα αντί για ψαλίδι να σου έρχεται με το πριόνι..... καθόλου να μην παραξενευτείς....
..άκου ούτε πράσινο φυλλαράκι...
γυρέυοντας πας...
giramondo
..καλά λες... σε ένα ωραίο κουτί το γυαλιστικό και δίπλα αντι για την αγαπημένη του μακαρονάδα...ένα πιάτο φυλλαράκια και κλαδάκια που τρώνε οι τάρανδοι....
ευχαριστώ για τη συμβουλή!!
At 7/10/06 22:00,
ovi said…
Τι να πω... παραδίδομαι, δεν ήμουνα εγώ, εγώ γυρνάω καθε σπιτι μετα απο τη δουλειά κλπ. Δηλαδή τωρα τι ζόρι τραβάμε με τα μποξεράκια; Κι εγώ δηλαδή που εχω συλλογή με οτι καρτουν υπάρχει γίνομαι ξαφνικά ύποπτος; Αθώος κυρία πρόεδρε!!!
At 8/10/06 10:14,
Tradescadia said…
Το κακό είναι πως όταν έχουν αρχίσει τα χωνάκια να φυτρώνουν στ'αλήθεια στο κεφάλι σου, δεν πρόκειται να το πάρεις γραμμή μέχρι να δεις τα σημάδια στο ταβάνι! Κι εκεί ομολογουμένως είναι λίγες οι επιλογές!
At 8/10/06 15:38,
elenitsa! said…
δεν εχω καταλαβει εαν οντως στα φορεσε ευελπιστω τουλαχιστον ποως τα καρατια υπηρξαν πραγματι και εβγαλες και εσυ κατι απο αυτη την ιστορια. τι να σου πω βρε παιδι μου. αφου την ειχες ψηλιαστει τι δουλεια, τι τα ηθελες????
για μενα σε αυτες τις περιπτωσεις 2 πραγματα μπορεις να κανεις
α) να του φανερωσεις πως ξερεις τα παντα τοτε εκεινος
αα) θα το παιξει ανηξερος, θα σε βγαλει τρελη, θα συνεχισει τη δουλεια του και εσυ τη δικη σου αλλα δεν θα χωρας πια σε καμια πορτα, ουτε του τσιρκου
αβ) θα τα παραδεχτει και θα σε αφησει για να παει να περασει την υπολοιπη ζωη του με την αλλη η οποια
ααα) θα χαρει πολυ και θα ζησουν αυτοι καλα και εσυ χαλια
ααβ) τωρα που θα ειναι και αυτος ελευθερος δνε θα εχει πια ενδιαφερον και θα τον αφησει και θα γυρησει αυτος σε σενα με κλαματα και τριανταφυλλα-καρατια τωρα δεν εχει θα τα εχει φαει με τη μικρη
β) να κανεις την παπια. ετσι ειναι οι αντρες. μεγαλοι μαλακες, μεγαλα γουρουνια και ζωα γενικα, αχρηστα κορμια και αναξιοι εμπιστοσυνης. αλλα αν κανεις την ανηξερη το σπιτι τους δεν το χαλανε ευκολα. τωρα τι εχει σημασια θα μου πεις. να κανεις το μαλακα σε ενα σπιτι που δεν χωρας να μπεις μεσα καν ή να εχεις τον αυτοσεβασμο σου , το σπιτι σου αλλά όχι πια τον αντρα σου.
Πραγματικα δεν ξερω τι να σε συμβουλευσω. ειναι δυσκολη αποφαση αλλα ειναι δικη σου και Χ- δικη σου.
At 8/10/06 23:00,
George Sou said…
Ερώτηση,
τρώγονται τα χωνάκια;
At 8/10/06 23:18,
Debby said…
Δεν εκανε πια και κανένα έγκλημα!
Το θέμα είναι τι επιλέγει τελικά! Και επιλέγει να είναι μαζί σου. Αυτό είναι το σημαντικό.
Οι γκόμενες(-οι) έρχονται και παρέρχονται!
At 9/10/06 00:11,
maika said…
οvi
μπράβο καλέ μου φίλε...Αν και εδώ που τα λέμε ο δρόμος δουλειά σπίτι,σπίτι δουλειά.... καμμιά φορά μακραίνει πάρα πολύ... (λίγο η κίνηση,λίγο το σκασμένο λάστιχο,λίγο ο φίλος που έκλαιγε με τις ώρες στον ώμο σου...).
Όταν τώρα, το μποξεράκι γίνεται άλλο ένα μποξεράκι και το μόνο που αλλάζει είναι το καρτούν όλα τότε είναι μια χαρά... όταν όμως είναι το σώβρακο που γίνεται.. μποξεράκι τότε.... αρχίζουν τα ύποπτα...
Τradescadia
..λίγες έως μία...το buy buy my love... Τι άλλο να κάνεις πιά όταν τα πουλάκια κελαηδούν με τις ώρες, στα κέρατά σου??
elenitsa!
..την πάπια με τίποτα...
..τη μαϊμού για λίγο,μέχρι να βεβαιωθώ.. και μετά τον γκοντζίλα μέχρι τελικής πτώσεως ... και σιγά μη ζητήσω κι εξηγήσεις και διάλογο... όταν ξέρουμε,ξέρουμε δεν διαπραγματευόμαστε... ορμάμε!!
καλώς ήρθες elenitsa!
At 9/10/06 00:19,
maika said…
g help me
.. πολλές φορές ,νομίζω πως τρώγονται... άντε όμως μετά να τα χωνέψεις....
debby
λες ε??
ο παππούς μου ,πάντως, έλεγε στη γιαγιά μου ,ενώ χόρευαν ένα ωραίο τανγκό.... έλα βρε αγάπη μου τι είναι αυτά που λές τώρα...αφού εσύ το έχεις το επίθετό μου ... τι μου ταράζεσαι..??
..μετά ,εγώ πήγαινα για ύπνο κι έτσι δεν έβλεπα την αντίδραση της γιαγιάς...
Έμειναν βέβαια μαζί..για πολλά χρόνια!
At 9/10/06 17:35,
elenitsa! said…
μπράβο στον παππού αλλά πιο πολύ στη γιαγιά
αυτή τη νοοτροπία των αντρών δεν μπορώ να την καταλάβω
όπως ένας φίλος που ο θείος του με τη θεία εχουν χωρήσει και ο θείος κάνει τη ζωή του με τις μικρούλες και κοροιδεύει και τη θεία και τις μικρούλες: τα γενεθλια του τα γιορτασε με τη θεια και την οικογενεια του αλλα τα αλλα γλεντια τα πονηρα....με τις μικρες τα περναει...τι να πω! δεν βγαζω ακρη!!!!
καλως σας βρηκα παιδες
At 10/10/06 14:03,
aggelos-x-aggelos said…
Εγώ είμαι σίγουρος ότι τον έχεις αδικήσει!
Άντε πια, αμέσως... Δεν μπορεί να πέσει λίγο το μάτι αμέσως κέρατο;
Υπερβάλεις, υπερβάλεις...
At 11/10/06 11:45,
maika said…
elenitsa
κανείς μας δε βγάζει άκρη τελικά!!
aggelos-x-aggelos
όλα κάπως έτσι αρχίζουν... πέφτει λίγο το μάτι,απλώνει λίγο το χέρι,κατεβαίνουν τα παντελόνια ,αναστενάζουν οι σουμιέδες...
.... καθόμουν σε ένα παγκάκι με τα χωνάκια-κλαδάκια μου ψηλά ψηλά όταν ξαφνικά, ήρθε κάποιος απο πίσω και με ψέκασε για το δάκο... κι εσύ μου λές πως υπερβάλω....??!!
At 11/10/06 11:54,
Hlias said…
Αν το δικο σου post ειναι απλως μια φανταστικη ιστορια,εγω εχω να σου πω την ιδια ιστορια με πραγματικα προσωπα..και ειναι ακριβος η ιδια.Μετα απο καθε "κουτσουκελα" του ανδρος, η κυρια παιρνει το δωρακι της ή καρατια ή ταξιδακι στο εξωτερικο...
καλημερα σας
At 11/10/06 21:54,
Ασκαρδαμυκτί said…
Ρε συ Maika, πολύ άπειρη μου φαίνεσαι. Είναι δυνατόν να βλέπεις τον άντρα σου ξαφνικά και ξεκούδουνα να σου κάνει ασυνήθιστα δώρα κι εσύ να σκέφτεσαι "πόσο σε αγαπάει"; Καλά, πώς είχα την εντύπωση ότι οι γυναίκες είναι πιο ξύπνιες;
At 12/10/06 01:08,
Παιδίσκη ερωμένη said…
Eρώτηση..
Τρίσειρο μαργαριταρένιο κολιέ, και σκουλαρίκια επίσης μαργαριτάρια, σε πόσο κέρατο αντιστοιχούν;
Διότι τώρα που το παρατηρώ, και μένα τα ταβάνια έχουν χαραγματιές, και δεν έχω παιδιά με σπαθιά...
At 12/10/06 08:44,
Aphrodite said…
ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΕ ΚΕΡΑΤΟ ΠΕΡΝΑΕΙ!
Υπογραφή: Αφρο.
Ετσι, για να μην ξεχνιόμαστε... πολύ στο πολιτισμένο το έχουμε ρίξει, κι εγώ ως γνωστόν είμαι λίγο "ουγκ" σ'αυτά...
Αντε την καλημέρα μου να έχουμε!
(α, και όταν ψωνίζουμε κέρατα δια το έτερον μας ήμισυ, φροντίζουμε να έχουν τα υποψήφια "θα σου κάνω αντίποινα μ'αυτόν" καράτεκνα, αδερφό ή ξάδερφο, γιατί ως γνωστόν το shopping με την κολλητή έχει άλλη γλύκα! Να μην δοκιμάσει κι εκείνη τα μπλουζάκια και τα παπούτσια που διαλέξαμε?)
ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!
(ε ρε τι έχω ν'ακούσωωωω!)
At 12/10/06 22:08,
SALOME said…
Τελικά έχεις μια προδιάθεση να προκαλείς!!! Δηλαδή να μην ησυχάζεις. Μήπως σου αρέσει και λίγο ο μύθος βρε παιδί μου, λέω;..λέω....δεν ξέρω. Πάντως κάτι παραπονάκια διακρίνω στον αέρα. Μήπως αυτός είναι τελικά ένας ήσυχος με παντοφλίτσες και ρομπίτσα κι εσύ μια συγγραφεύς, αγαπητή μου; Μήπως όλα αυτά αναθερμαίνουν τα πράγματα;;;Εγω πάντως είμαι με εκείνη πώς την είπες; ναι την μαιμου..Μου αρέσουν πολύ οι μαϊμούδες και εγω αυτή παίζω.....χι!χι!
At 13/10/06 09:14,
maika said…
hlias
..και λες να μην το έχει καταλάβει??
Μπααα,μάλλον έχει διαπιστώσει πως είναι ο μόνος τρόπος να πάει τα ταξιδάκια που πάντα ονειρευόταν.... και που φυσικά δε θα πηγαίνει και μόνη της....
Την κερατώνει,τη στέλνει ταξιδάκια τα οποία κι εκείνη απολαμβάνει με κάποιο τεκνό αγκαλιά.... Α,ρε Φώσκολε (έτσι γράφεται?) σ΄έφαγα...
καλημέρα και καλώς ήρθες!
ασκαρδαμυκτί
..σωστά νόμιζες , είναι έξυπνες!!
ε,όσο για μένα πες πως είμαι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα... τί να πω..??
Πάντως δεν ήταν και εντελώς ξεκούδουνα.... είχα γενέθλια σου λέω....
καλώς ήρθες!
At 13/10/06 09:21,
maika said…
παιδίσκη ερωμένη..
εεεεεε,τώρα τι να πω.... μή σε πάρω και στο λαιμό μου....
τρισειρο είπες?? και σκουλαρίκια?
άσε που λένε και το άλλο ....πως δηλαδή τα μαργαριτάρια φέρνουν δάκρυα.... Τι να σου πω?? Να βάλω 100κιλά?? Να τα τυλίξω ή θα τα φάτε εδώ???
έλα βρε... μπορεί να είναι και αγάπη!! 100 κιλά κι αυτή... μη μου στενοχωριέσαι....μπορεί να είσαι και η εξαίρεση!!
At 13/10/06 09:34,
maika said…
aphrodite
καλώς την ,καλώς την!!
Δε διαφωνώ καθόλου για αυτά τα του πολιτισμού.... εξάλλου πήρα και καινούριο τηγάνι... με διπλό πάτο,βαρύ βαρύ.... Τρως μια και χάνεις όλα τα τελευταία σου επεισόδια....
... απο αδέλφια τζίφος,δεν έχει..
... απο ξαδέλφια το χάλι...με τίποτα... με την καμμία...μπλιάχ...
Οι συνάδελφοι όμως.... χμμμ... βάζε μου ιδέες,βάζε μου ιδέες...
Κάτσε να βρω και καμιά διαθέσιμη κολλητή,να ξετρυπώσω και τη φωτογραφική μου μηχανή... κι έτοιμο το σουβενίρ... Δε θα το ξεχάσει ποτέ... Λες έ???
φιλιά
(πότε θα βάλεις σχόλια στα σεντόνια σου?? όχι σε αυτά στου ΝΔ,στα δικά σου??)
At 13/10/06 09:48,
maika said…
salome
τι ωραία που μου τα λες!!!
για παντόφλες και ρομπίτσα.. δε θα το έλεγα... αλλά κοντάααααααααα είσαι... Θυμάσαι εκείνο το βενζινάδικο στα σύννεφα??? ε , δικό μου ήταν.... Ναι,ναι εγώ ήμουν!
..τι καθόμαστε όμως εδώ κάτω και τα λέμε... δε σκαρφαλώνουμε λίγο πιο ψηλά,να έχουμε και ωραία θέα?!
At 13/10/06 18:38,
J. said…
Ωχ, εγώ πέρασα να πω μια καλησπέρα, αλλά μάλλον έπεσα σε ακατάλληλη μέρα. Με συγχωρείτε, την καλημέρα μου...
Καλά, are you serious ή μαζεύεις γνώμες τώρα; Αν, λέμε αν, ισχύει κάτι τέτοιο, θα έλεγα ότι "το μοναστήρι ναναι καλά", η Αφροδίτη το διατύπωσε με μεγαλύτερη αμεσότητα, αλλά αυτό είναι το concept τέλος πάντων.
Αλλά ψάξτο λίγο το πράγμα βρε παιδί μου πριν πυροβολήσεις. Μη γίνει το Ντύσσελντορφ φαρ-ουέστ, πρώτα κρέμασμα και μετά δίκη, έτσι ;
At 13/10/06 23:01,
George said…
Λοιπόν διάβασα όλες τις απόψεις που ειπώθηκαν και θέλω να προσθέσω μια ακόμα που δεν την διάβασα πουθενά. Μάλλον τον δικηγόρο του διαβόλου θα κάνω. Πρώτον σκέφτηκες καθόλου τον λόγο της απιστίας του. Λέω μήπως υπάρχει Αγάπη; Η ανωτερότητα των ανθρώπων είναι πολύ σημαντικό προσόν. Σκέψου αν υπήρξε ποτέ αγάπη απο σένα γι’αυτόν. Αν ναι, και αυτός δεν σε απάτησε σκεφτόμενος με την κάτω κεφαλή αλλά επειδή κάτι τον τσιμπάει στο δεξιό μέρος του σώματος του, νομίζω οτι έχει τα ελαφρυντικά του. Είναι δύσκολο να αγαπάς.
Αν τώρα λειτούργησε η κάτω κεφαλή τότε θα προσυπογράψω οτι και οι υπόλοιποι.
Ψάξε το όμως πρώτα και μετά αντέδρασε , γιατί μια αντίδραση εν βρασμώ μπορεί να σε πληγώσει περισσότερο.
At 14/10/06 19:35,
maika said…
johny b. good
..μωρέ καλά είχα την εντύπωση πως κάτι δεν έκανα σωστά.... είχα μια παράξενη ανησυχία....για κάτι δεν ήμουν σίγουρη... την καφετιέρα την είχα κλείσει,τα κλειδιά τα είχα μαζί μου,η βρύση ΟΚ...
Αυτό ήταν τελικά ... πρώτα τον κρέμασα και μετά τον δίκασα...
Έπρεπε να είχες έρθει νωρίτερα... Κοίτα τώρα τι έγινε....
Το rewind χάλασε κι αυτό....
...δεν αλλάζει πια τίποτα!
Άγρια Δύση πια το Ντύσσελντορφ... όπως το λές!!
george
..δηλαδή καλέ μου george να το παίξω μανούλα του... και να σκεφτώ μήπως το καλό μου το αγοράκι ηγάπησε... και μετά να του δώσω και την ευχή μου για βίον ανθόσπαρτον??
No way! Κι επειδή δηλαδή τον ηγάπησα κι εγώ τώρα να τον συμπονέσω που η καρδούλα του τον τσιμπάει για κάποιαν άλλη???
Ευχαριστώ για τη συμβουλή
αλλά δεν τον σουβλίζω καλύτερα??
Καλώς ήρθες!
At 14/10/06 20:01,
dodo said…
Τώρα που η κυρία...ιστολογεί, ο κύριος ΤΙ κάνει; Βλέπει τηλεόραση ή... διαλέγει δώρα καρατίων;!
Τον νού σου!
At 14/10/06 21:41,
maika said…
dodos
...κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο...
με τη μητέρα του.... αλλά πως μιλάει αφού τό έχω βγάλει απο την πρίζα???
ξέρεις τι κάνει ? μιλάει κρυφά στο κινητό του... μόλις πλησιάζω το πετάει στην τσέπη του και λέει στο σταθερό.. Ναι,μαμά... μα και βέβαια θα έρθω...Πόσο είπες πως έχεις..?? 40?? είσαι σίγουρη??...
Είσαι σίγουρη? Είσαι σίγουρη??
Αηδείες...
Που να δεις τι βλακείες θα πει τώρα που θα παω δίπλα του κουνώντας την άκρη του καλωδίου??
At 17/10/06 06:33,
Παιδίσκη ερωμένη said…
dodos... Διαλέγει δώρα κερατίων μάλλον...!!! χιχιχι...
At 17/10/06 11:13,
nyctolouloudo said…
έλα βρε πως κάνεις έτσι για μερικά κέρατα....γκουχ, γκουχ!
εγώ τα είδα στα ελάφια και ήταν πολύ όμορφα!
έχεις ακούσει που λένε ' η ευγενής έλαφος!! '....
μπορείς να απλώνεις και ρούχα!!!
αιντε, σε λίγο έρχονται τα Χριστούγεννα!
At 17/10/06 12:41,
maika said…
παιδίσκη ερωμένη
καλάάάάάάάάάάά΄!!!!!!
μεθυσμένα χρώματα
.. ε, αφού έρχονται και Χριστούγεννα ησύχασα.... θα μου βάλω και λαμπάκια να είμαι και στο πνεύμα!!!....
Post a Comment
<< Home