....o Θεός!!

Πριν απο αρκετό καιρό,κοιτούσαμε εγώ και ο μικρός μου,ένα βιβλίο με δεινόσαυρους.
Μικροί δεινόσαυροι,μεγάλοι δεινόσαυροι, δεινόσαυροι κότες άγριες, φυτοφάγοι,σαρκοφάγοι...

...όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να του διαβάζω τα ονόματά τους....

Εγώ - Αυτός είναι ο τυρανόσαυρος,αυτός ο μοσάσαυρος,αυτός ο κομψογνάθος,αυτός ο πτεροδάχτυλος....αυτός ο...

Μικρός - Τον καμπουρογαμόσαυρο δεν τον έχει το βιβλίο μαμά??
Εγώ - Ποιόν??
Μικρός - Τον καμπουρογαμόσαυρο!
Εγώ - Ποιον καμπουρογαμόσαυρο παιδί μου? που τον έχεις δει? υπάρχει τέτοιος δεινόσαυρος?
Μικρός - Ε,και βέβαια υπάρχει,ρε μαμά! Πριν που ο θείος ο Χρήστος έβλεπε ειδήσεις στην τηλεόραση, τον είδε και είπε.....καλώστον τον μαλάκα τον καμπουρογαμόσαυρο.... Τον είπε και μαλάκα... μαμά!!
Εγώ - γκρρρρρρρρρ... (που θα μου πάει? δε θα ξανάρθει ο αδελφούλης μου? θα ξανάρθει!!
θα βάλω τότε το μικρό να τον ρωτήσει τι πάει να πει.... σε έφτυσε η Καιτούλα θειούλη μου?!
για να μάθει....)
Εγώ - Λοιπόν,αρκετά με τους καμπουρογαμόσαυρους.... κοίτα τώρα εδώ .... και του δείχνω τη σελίδα με τα αυγά των δεινοσαύρων!
Μικρός - Πω! Πω! κάτι αυγά!!!! Καλά ρε μαμά και πως τα έσπαγαν τα αυγά τα μωρά για να βγούν? με κατσαβίδι??
Εγώ - Τι κατσαβίδι παιδί μου, πού να το βρουν το κατσαβίδι μέσα στο αυγό?? (μα,τι σοφή που είμαι...!!) Τα μωρά δεινοσαυράκια είναι πολύ δυνατά μωρά και μπορούν και το σπάνε το αυγό τους..... Τα πιο αδύναμα μωρά είναι τα μωρά ανθρωπάκια και ....

Μικρός - Μαμά, τους τρώνε τους ανθρώπους οι δεινόσαυροι???
Εγώ - Όταν ,αγάπη μου, ζούσαν στη γη οι δεινόσαυροι , οι άνθρωποι δεν είχαν γίνει ακόμα!! Άρα πού να τους βρουν να τους φάνε??? (μα τι σοφή που είμαι....ε?)
Μικρός - Και πότε έγιναν οι άνθρωποι ??
Εγώ - Ουουουου πολύ μετά, πάρα πολύ μετά....
Μικρός - Μαμά, τον πρώτο πρώτο πρώτο πρώτο άνθρωπο τον έφτιαξε ο Θεός,έτσι??
Εγώ - Ναι,έτσι ! (αν άρχιζα τίποτα ιστορίες για τους προγόνους μας τους πιθήκους....θα με μούρλαινε τελείως...)

Μικρός - Σίγουρη είσαι???
Εγώ - Ε,ναι σίγουρη.....
Μικρός - Και τον Θεό ποιός τον έφτιαξε , μαμά???
Εγώ - Ωχ!! εεεεεεεεεεεεε νομίζω μας τελείωσε το γάλα.... για κάτσε λίγο να πάω να δω...
(καθυστερώ όσο μπορώ μπας και ξεχαστεί,ψάχνω και στο συρτάρι να βρω κανένα κίντερ έκπληξη, να του πάω.... μα,τι στο καλό.....όλα τα έφαγαν? χτές τα πήρα..... και ξαφνικά τον ακούω να φωνάζει!!!)
Μικρός - Μαμάααααααα, μαμά το βρήκα!!!!
Εγώ - Τι βρήκες ,αγάπη μου???
Μικρός - Το Θεό!!!!
Εγώ - Που καλέ????
Μικρός - Το Θεό τον έφτιαξαν οι δεινόσαυροι ,μαμά!!!
Ναι ,σου λέω ...έτσι είναι... Οι δεινόσαυροι έφτιαξαν το Θεό και ο Θεός μετά έκανε τους ανθρώπους για να μην τους φάνε οι δεινόσαυροι!!!!
Εγώ - Μπράβο αγόρι μου,μπράβο!!! Μα τι έξυπνο παιδάκι που είσαι ,καμάρι μου!!!

Αγκαλιαστήκαμε,χορέψαμε,έφαγα εγώ τα κίντερ αυγουλάκια,συναρμολόγησε εκείνος τα παιχνιδάκια έκπληξη και ξανανοίξαμε το βιβλίο...

Μικρός - Ρε μαμά,τι τρώνει οι καμπουρογαμόσαυροι???
Εγώ - (άντε πάλι!!) Καρπαζιές τρώνε..... λέω ψιλοθυμωμένη....
Μικρός - Έλα ρε μαμά.... άκου καρπαζιές....πλάκα έχεις μαμά... χαχαχαχα.... αλλά θα μου πεις τώρα τι τρώνε???
Εγώ - Να πάρεις το θείο το Χρήστο να σου πει....αυτός θα ξέρει.... Αμάν πια!!!

Έκλεισα το βιβλίο και τον έβαλα για ύπνο νωρίς γιατί το πρωί θα πηγαίναμε μια εκδρομή.

Στην εκδρομή μας λοιπόν, στο μέρος που πήγαμε είχε και ένα μεγάλο καθολικό ναό. Ήταν πολύ εντυπωσικός και ο μικρός είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό και όλο με ρωτούσε....
Σε ένα σημείο του ναού στάθηκε,κοίταξε και άρχισε.....
μικρός - τι είναι αυτές οι εικόνες μαμά???
εγώ - αυτές οι εικόνες δείχνουν τη πορεία του Χριστού προς το Γολγοθά, είναι ο δρόμος του Σταυρού και τον έχουν όλες οι καθολικές εκκλησίες..... ο δρόμος του Σταυρού,απ΄ότι βλέπεις τελειώνει όταν κατέβασαν το Χριστό απο το σταυρό.... (μέχρι εδω την ιστορία την έχει ακούσει και δε με έχει ρωτήσει και τίποτα τρελλό...)
Μικρός - πέθανε ο Χριστός μαμά??
Εγώ - για λίγο!
Μικρός - τι για λίγο ρε μαμά?
Εγώ - επειδή ήταν ο γιος του Θεού, ο Θεός τον ζωντάνεψε.... μα δε σας μίλησε αυτή η δασκάλα σας για την Ανάσταση???
Μικρός - ναι , αλλά δεν κατάλαβα τίποτα.... πως τον ζωντάνεψε δηλαδή...???? Δηλαδή μετά ο Χριστός έγινε φάντασμα???
Εγώ - ε,όχι και φάντασμα....
Μικρός - ε, τι έγινε?
Εγώ - ζωντάνεψε και ήταν και πάλι οπως πριν....κανονικός άνθρωπος....
Μικρός - και αφού έγινε πάλι κανονικός που πήγε μετά??? έμεινε εδώ και γέρασε μετά ή ο Θεός δεν τον άφησε να γίνει ούτε κανονικός γέρος????

(ρε μπας και στα κρυφά έχει διαβάσει τον κώδικα Ντα Βίντσι????)

Εγώ - εεεεεεεεεεεεεε να...... επειδή ο Χριστός ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος και οι άλλοι άνθρωποι ήταν πολύ κακοί..... ο Θεός δεν τον άφησε να μείνει στη γη για να μην τον πειράζουν και τον πήρε μαζί του στον ουρανό!!!

Μικρός - στον ουρανό??? μα εκεί μου είπες πως πήγε ο παππούς σου όταν πέθανε......
ο Θεός τι κάνει εκεί???? έχει πεθάνει κι αυτός????
Εγώ - όχι,δεν έχει πεθάνει....
Μικρός - ε,τότε ???
Εγώ - τι τότε βρε παιδί μου..... αλλού είναι ο Θεός αλλού είναι ο παππούς μου.... είναι πολύ μεγάλος ο ουρανός.....

Μικρός - έχει και σπίτια ο ουρανός μαμά??
Εγώ - τι σπίτια βρε αγόρι μου.....
Μικρός - ε,σπίτια βρε μαμά..... σπίτια κανονικά..... όχι σαν αυτά στη Μονόπολυ....τα άλλα....
Εγώ - κοίτα παιδί μου επειδή με πονάει το κεφάλι μου τώρα..... άσε να πάμε καλύτερα να φάμε και τα λέμε άλλη ώρα..... εντάξει????
Μικρός - καλά,αλλά θα μου πεις ,εντάξει????
Εγώ - ναι,ναι.....θα σου πω......πάμε τώρα ,δε μπορώ άλλο.....


....και τώρα φίλοι μου, εγώ να σας αφήνω σιγά σιγά.....έχω να πάρω και το ζουρλομανδύα μου απο το καθαριστήριο..... βιάζομαι και λίγο.... με καταλαβαίνετε, έτσι δεν είναι??!!!


την παραπάνω ιστορία τη θυμήθηκα όταν πέρασα απο τη debby που είχε τις προάλλες ένα ανάλογο ποστ....

...εγώ δανείζομαι,εσύ δανείζεσαι,αυτός δανείζεται...

Αν ξαναπάρω καταναλωτικό....

μωρέ αν ξαναπάρω εγώ καταναλωτικό....

και αν ματαξαναπάρω εγώ καταναλωτικό...

ελάτε να με φτύσετε !!!

Το όνομα του καραβιού στη φωτογραφία είναι DANIO!

Με όνομα KARTES δε βρήκα ακόμα...αλλά σιγά μη δε βρω....

Μήπως ,αλήθεια, ξέρετε κανένα καπετάνιο να το πάει κατά Σαντορίνη μεριά ....

να το βουλιάξει ,πριν βουλιάξω....??

Κάτι πέτρες που του πέταξα όταν το είδα,δεν του έκαναν τίποτα....

Ίσα,ίσα που μία έσκασε με δύναμη ,πάνω του και μετά γύρισε και με χτύπησε στο δόξα πατρί.... την έπιασα με λύσσα να την ξαναπετάξω και πάνω της είχε τώρα κι ένα σημείωμα .... ΟΙ ΤΟΚΟΙ σας....με φιλικούς χαιρετισμούς....

γκρρρρρρρρρρ!!!!

...σεξουαλική διαπαιδαγώγηση...

Ήμουν στο αυτοκίνητο,οδηγούσα,τραγουδούσα... να μπορούσα στα σύννεφα να΄χα εγώ βενζινάδικοοοο... κι ο μικρός μου που καθόταν στο πίσω κάθισμα, μου λέει....
....μαμά, τί είναι οι καρπότες???
....τι είπες ? του λέω εγώ και τον κοιτάω απορημένη μέσα απ΄τον καθρέφτη...
....τι είναι οι καρπότες ,βρε μαμά??
....οι καρπότες??? ξαναλέω...
....ε , ναι οι καρπότες.... λέει...
Πιέζομαι πολύ τώρα για να μη γελάσω και σοβαρά , σοβαρά του απαντώ...
...ε, είναι κάτι που βάζουν οι μπαμπάδες για να μην κάνουν οι μαμάδες μωρά...
Αλλά γιατί ρωτάς θησαυρέ μου, που τις άκουσες τις "καρπότες"??? δεν το διόρθωσα φυσικά....το βρήκα πολύ αστείο...
Δεν πρόσεξε καθόλου την ερώτησή μου και μου ξαναλέει...
....και που το βάζουν το κάτι,μαμά??
Τώρα κάνω εγώ πως δεν ακούω και ξαναρωτάω....
.... μα, που τ΄άκουσες αυτά αγοράκι μου???
....Το έλεγε, μου λέει, ο Βασίλης στο τηλέφωνο που είχε πάρει χτες ο Στέλλιος και γέλαγε και του είπα... Βασίλη τί είναι οι καρπότες που λες στο Στέλλιο και μου είπε πως είναι μπαλόνια και μετά με έδιωξε απο το δωμάτιο και μου έκλεισε και την πόρτα..... Είναι μαλάκας ο Βασίλης,μαμά.... όλο με πετάει έξω και όλο μιλάει στο τηλέφωνο και με την Ξανθή που μοιάζει με αγγούρι.... Ρε μαμά θα μου πεις που τις βάζουν..... (το χαβά του ο μπόμπιρας...)

("Καρπότες",μαλάκας,αγγούρι... θα τον πνίξω τον μεγάλο μου....)

Θέλεις παγωτό ήλιε μου???
Ναί, μου λέει....
Μπράβο φεγγάρι μου!!!
Του παίρνω τον αγαπημένο του πύραυλο,τον τρώει χαρούμενος κι εκεί που λέω... ευτυχώς το ξέχασε....ξαναρωτάει....
ε,μα που τις βάζουν βρε μαμά οι μπαμπάδες.... θα μου πεις???
Ε, στο πουλί τους τις βάζουν βρε καμάρι μου πιά..... του λέω ψιλοτρελλαμένη με την επιμονή του ..... κι αμέσως παίρνω αποφασιστικά μια βαθειά ανάσα και πάνω που πάω να αρχίσω την ανάλυση... και σαν να μην ήταν δα και το πουλί τους...που μόλις είχα ξεστομίσει τίποτα το σπουδαίο.... μου ρίχνει κι άλλη μιά...
...Και γιατί,μαμά, δε βάζουν οι μαμάδες τις καρπότες για να μη μπαίνουν μωρά στην κοιλιά τους??
εεεεε, να , κοίτα αγόρι μου....εεεε
Πριν να πω καμιά εκατοστή έεεεεε , να, εεεεεεε..... μου ξαναλέει..
...τώρα ο μπαμπάς έχει βάλει την καρπότα του??? ή μήπως δεν πρόλαβε και σου μπήκε εσένα κανένα μωρό???
Όχι, βρε αστέρι μου,δεν μου μπήκε....... πρόλαβε ο μπαμπάς,πρόλαβε.... και....
Πάντως μαμά κι εσύ και η Κατερίνα και η Σοφία έχετε πουλί-γραμμή και γι ΄αυτό που να το δέσετε το μπαλόνι, ε,μαμά???
Έλα μου ντε!! που??? πρέπει να είμαι η πιο χαζή μαμά..... πως με μπέρδεψε έτσι το άτιμο....

ααααα μαμά, ο Παναγιώτης....
πούντος καλέ,πούντος λέω εγώ με αγωνία..
Νάτος,νάτος εκεί, εκεί με το σκύλο.....
Βγάζω το κεφάλι μου απο το παράθυρο του αυτοκινήτου και φωνάζω με όλη μου τη δύναμη Παναγιώτη,Παναγιωτάκη.... εδώ,εδώ γιούχουουου.....
(μ΄έσωσες Παναγιώτη μου,μ΄έσωσες...)

Ο μεγάλος μου δεν είχε τέτοιες απορίες σ΄αυτήν την ηλικία.... Ήταν σίγουρος πως το μωρό-αδελφάκι που είχα στην κοιλιά μου κάπου πρέπει να το είχα καταπιεί.... κι έτσι δε με ζάλιζε...
Αυτός εδώ όμως ο μικρός , είναι μου φαίνεται πιο προχώ!!!!

Μιλάω λίγο με τον μπαμπά του Παναγιώτη και συμφωνούμε να πάμε σπίτι μου για καφέ και να παίξουν και λίγο και τα παιδιά.
Δεν προλαβαίνω να βάλω μπροστά, κι ακούω τον δικό μου να λέει.....
Παναγιώτη, ευτυχώς ο μπαμπάς μου έχει δέσει την καρπότα του στο πουλί του και δε μπήκε στην κοιλιά της μαμάς μου μωρό γιατί εγώ δε θα κάθομαι να του προπονώ τα πόκεμον......

Ο μπαμπάς του Παναγιώτη κόντεψε να μου μείνει απο τα γέλια,ενώ εγώ που δεν τον ξέρω και πολύ καλά,ντράπηκα κι έγινα σαν παντζάρι.....
Ξεφτιλίστηκα....



......θα τον πνίξω τον μεγάλο....

..ο καινούριος Πάσχας!!!

΄Ελα αγάπη μου, ήρθε το Πάσχα....
καιρός για κούρεμα!!!!


Καλό Πάσχα παιδιά!!!
Να περάσετε όπως κάνετε κέφι κι ακόμα καλύτερα!!!
πολλά φιλιά!!!